Het plan om een sabbaticaljaar te nemen en een Rondje Atlantic te varen is niet iets wat we hals over kop hebben besloten. Het was een gedachte die langzaam is gegroeid en ook de aanloop er naar toe heeft veel tijd en voorbereiding gekost. De aanschaf van het juiste schip en de refit die er nodig was om haar geschikt te maken voor een grote reis, zijn stappen die een paar jaar geleden al zijn gezet. Grote en belangrijke stappen, maar nog zonder echt merkbare impact op ons leven. Hiervoor hadden we immers al twee keer eerder een zeilboot gekocht en waren we gedurende de winterseizoenen ook bezig geweest met onderhoudsklusjes. Ook het volgen van extra zeil en ehbo cursussen voelde als tijd steken in iets wat toch al jaren je hobby is.

Maar na zo´n 1,5 jaar tijd kwam daar toch het moment, waarop onze beoogde vertrekdatum ineens hard dichterbij kwam en onze (al reeds behoorlijke afgevinkte) klussenlijst zich leek te vermenigvuldigen met een batterij aan bijkomende klussen. Want als je besluit écht te vertrekken, gaat het niet langer alleen om alle zaken die er nodig zijn voor de boot, maar ook om alles wat er geregeld moet worden omtrent het huis en alle spullen die je niet mee neemt.

De laatste weken vlogen sneller voorbij dan alles wat er nog moest gebeuren en de vertrek-stress begon toe te slaan. Om het plaatje compleet te maken; we hebben een zoontje van net 14 maanden en het huis waarin wonen was eigenlijk een kluswoning en is nooit echt helemaal netjes afgemaakt. Die plannen waren er natuurlijk wel, maar nadat er een nieuwe keuken en badkamer waren geplaatst, wij de woon- en slaapkamers hadden aangepakt, we weken bezig zijn geweest met het afkrabben van de vloerbedekking en het kaal schuren van de trappen, waren we wel een beetje ¨klus-moe¨ en gingen we in het weekend liever zeilen dan klussen. Dus dat de trappen nooit verder kwamen dan de eerste laag grondverf en de slaapkamerdeuren stiekem aan de achterkant nog okergeel, lila en blauw-wit waren, bleek dan ineens niet zo´n issue meer.
Tot je vertrekt…

En zo kwam het, dat er naast alles wat er geregeld moest worden om de boot klaar te hebben voor de reis. We druk in de weer waren met o.a. het lakken van de trappen en deuren, het plaatsen van trapleuningen en plintjes, het afkitten van de keuken en het aansluiten van de afzuigkap op het rookkanaal. Zaken waar we eigenlijk totaal geen tijd voor hadden, maar wat wel nodig was om het huis klaar te maken voor de verhuur. Het bracht de nodige stress en strubbelingen met zich mee, maar we kwamen er doorheen. En uiteindelijk geeft het een stukje rust en zekerheid om het huis in een goede en verhuurde staat achter te laten.

Doordat het klussen aan de boot en het huis zo veel tijd in beslag nam, hadden we niet echt de tijd en ruimte om onze spullen goed uit te zoeken. We hebben dan ook maar besloten een snelle screening te doen. De spullen waarvan we meteen wisten dat we ze niet wilde bewaren, zijn via marktplaats verkocht of naar de kringloop gebracht. De spullen die we mee wilden nemen gingen aan boord en de overige spullen hebben we bij onze ouders in opslag geplaatst. Met het voornemen om, als we al deze spullen weer moeten uitpakken, dan echt te kijken naar wat we hiervan willen houden en wat er weg kan. Ik ben benieuwd hoe we hier na de reis tegenaan zullen kijken en wat er van deze berg met spullen dan nog overblijft. We gaan het zien.

The easiest way to organize your stuff, is to get rid of most of it

De laatste weken vlogen dus voorbij en onze streefdatum van 1 Augustus hebben we dan ook niet gehaald, maar op 12 Augustus was het dan eindelijk zo ver. Nadat ik de laatste spullen bij elkaar had verzameld en alles in huis was schoongemaakt, trok ik de deur dan eindelijk achter me dicht. Met nog een behoorlijke volle auto reed ik samen met Max, m´n moeder en m´n zus met haar vriend richting de boot. Mijn schoonfamilie was ondertussen al gearriveerd en toen ook deze laatste spullen aan boord stonden kon de afscheidsborrel beginnen. En pas toen we daar met zijn alle samengepropt in onze kuip zaten kwam het besef. We gaan niet op vakantie, we gaan op reis.
En ineens werd het echt.