Grenada

The Island of Spice, Chocolate and Rum.

Na een goede oceaan oversteek van 17 dagen, kwamen we moe maar voldaan aan op Grenada. Het was een dubbel gevoel, we waren ontzettend blij om er te zijn. Blij dat de oversteek er op zat en dat alles goed was gegaan. Blij dat we de overkant en hiermee onze verste bestemmingspunt hadden bereikt. Blij dat ons Caribisch zeilavontuur nu echt kon gaan beginnen.

Aan de andere kant voelde het allemaal ook een soort van onwerkelijk. Hier hadden we jaren over gedroomd en keihard voor gewerkt. De afgelopen maanden iedere keer onze eigen (zeil)grenzen verlegd en toegewerkt naar de grote oversteek. Echter keken we elkaar na aankomst aan en stelden we elkaar de vraag; ¨heb jij nou het idee dat we iets bijzonders hebben gedaan en bereikt?” Het antwoord was ¨nee, eigenlijk niet¨. De grote oceaan oversteek voelde, op de langere duur na, niet echt anders dan de oversteken naar de Canarische en Kaapverdische eilanden. Met een aankomst om 06:00 ´s ochtends en geen andere bekende boten in de buurt om ons welkom te heten en een aankomst-drankje mee te doen, voelde de aankomst na onze grote oversteek dan helaas ook niet zo feestelijk als gehoopt.

Het duurde een paar dagen voordat we een beetje waren geland. De eerste paar dagen na een oversteek worden eigenlijk snel gevuld met de boot en onszelf weer terug in model brengen. Inklaren, opruimen, schoonmaken, wegbrengen van afval en vuile was, boodschappen doen, zo veel mogelijk bijslapen en je bent zo een paar dagen verder. Om dit allemaal rustig en met gemak te kunnen doen, kiezen we ervoor om een weekje in de haven te blijven liggen. Gelukkig hebben we de tijd en genieten we deze dagen tussendoor alvast met Max van het heerlijke zwembad in de haven. Wanneer we na een paar dagen een beetje geacclimatiseerd zijn, is het tijd om verder te gaan en het eiland te verkennen.

Grenada is een prachtig eiland. Het is er super groen en overal groeien palmbomen, banenplanten en prachtige mooie grote tropische bloemen in verschillende kleuren. Op de steden na zijn er veel vrijstaande huisjes die in vrolijke pastel kleurtjes mooi afsteken tussen al het groen van de bomen en planten. De meeste mensen hier hebben geen overbodige luxe artikelen, maar hebben net genoeg om goed van te kunnen leven. Jachttoerisme is een grote bron van inkomsten voor een groot deel van de lokale bevolking en het zuiden van het land is hier dan ook volledig op ingericht. Doordat Grenada ten zuiden van het orkaan gebied ligt en de zuidkust van het eiland diverse diepe baaien en landtongen heeft, is dit eiland een perfecte plaats voor cruisers. De baaien liggen vol met geankerde boten en er zijn veel Amerikanen en Canadezen die hier hun boot permanent hebben liggen. Veel van hen zijn jaren geleden op doorreis hun hart verloren aan dit eiland en hebben besloten om nooit meer weg te gaan. In de zomermaanden vliegen ze terug naar huis waar ze tijd spenderen met vrienden en familie en soms wat werken. In de wintermaanden, wanneer in Grenada het droge seizoen weer begint, wonen ze aan boord van hun boot en genieten ze van het mooie weer, het eiland, de mensen en de flow van het eiland leven. Grenada heeft naast de lokale bevolking dan ook een enorme cruisers community van mensen, die wel is waar niet daadwerkelijk op het eiland wonen, maar toch zeker een onderdeel zijn van het land.

Toen we op Grenada aankwamen, hebben we de eerste week in een haven gelegen vlakbij de hoofdstad St George. Daarna zijn we naar het zuiden gevaren, waar we op verschillende plekken geankerd hebben. Onze eerste stop was bij Hog Island, wat een mini eilandje is en met een brug vast zit aan het vaste land. Dit mini eiland heeft een klein strandje waar één krottig huisje staat, Rogers Barefoot Beachbar. Het is een beetje een hangplek voor zowel de locals als de permanent cruisers in de baai en op zondag kan je aanschuiven voor een bbq. Na Hog Island hebben we nog verschillende plekjes in en om Woburn Bay en Prickly Bay bezocht en met Max genoten van de strandjes in de baai. Maar ook in deze grotere en populaire ankerbaaien zien we maar weinig andere Nederlandse boten en kunnen we alleen maar denken hoe zonde het is om dit eiland over te slaan.

In de tijd die wij op Grenada zijn geweest, merkten we vooral op hoe vriendelijk en behulpzaam de mensen zijn. Toen de buitenboordmotor van onze dinghy het voor de zoveelste keer begaf (en we er nu écht klaar mee waren om er zelf weer uren aan te sleutelen) deden we via de cruisers community een oproep voor een tweedehands motor. We kregen verschillende reacties en tips en nog diezelfde dag konden we van iemand een goede tweedehands buitenboordmotor overnemen en lag onze eigen motor ter reparatie bij de lokale monteur.
Wanneer we groenten en fruit markten bezochten, ontvingen we tips over de bereiding van de lokale tropische vruchten en kreeg Max vaak iets lekkers om zo op te eten. Tijdens onze uitstapjes op het eiland hebben we een aantal keer een lift gekregen (terwijl we met Max aan het wachten waren op de lokale bus) en ook hier wilden de mensen niets voor terug.
Toen we hadden besloten om voor twee dagen een auto te huren, hadden we niet meteen succes. De paar lokale bedrijfjes die vlakbij zaten hadden geen auto beschikbaar en alleen het grote verhuurbedrijf kon ons een mini auto lenen, tegen een iets te dure prijs. Tot we ineens een whatsapp bericht ontvingen van iemand die via via had gehoord dat we een auto zochten en er nog eentje over had. Het was een prachtige 4×4 SUV die we tegen een zeer schappelijke prijs twee dagen konden huren. Zelfs een kinderzitje werd met even bellen geregeld en konden we de volgende ochtend zonder extra kosten bij iemand ophalen.
Zo reden we twee dagen het eiland over en begonnen we steeds beter te begrijpen waarom mensen hier nooit meer weg gaan. De natuur is echt prachtig. We maken verschillende wandelingen door het regenwoud in het binnenland en bezoeken een aantal watervallen. We rijden langs bananen en suikerriet plantages en bezoeken Grenada´s oudste, op waterwiel aangedreven, Rum Distilleerderij. Ook de cacao plantages met eigen chocolade productie slaan we niet over. We rijden door kleine dorpjes, waar mensen hun eigen fruit en groenten telen en in kleine tentjes langs de weg verkopen. We krijgen een tip voor een lokale roti-tent en belanden zo een eindje verderop in klein cafeetje langs de weg, waar we voor een paar euro heerlijk lunchen.

Als er bijna drie weken voorbij zijn en er een goede wind staat om door te varen naar het Noorden, varen we naar Carriacou. Dit is een klein eiland wat iets boven Grenada ligt en officieel bij Grenada hoort. Wanneer we arriveren in de baai van Carriacou, zien we tussen alle geankerde boten ineens een hoop Nederlandse vlaggen om ons heen. Het is de week van carnaval en zo hebben zich hier een flink aantal Nederlandse boten verzameld. We worden uitgenodigd voor een borreltje bij de boot schuin achter ons en leren nog een aantal andere vertrekkers kennen tijdens de strand-borrel de volgende dag. Het is toch wel erg leuk om weer even met andere Nederlanders in contact te zijn en verhalen en ervaringen uit te wisselen. Van het carnaval zelf krijgen we met Max niet zo heel veel mee. Wel maken we een mooie wandeling over een verlaten strand en dwars door een duin en mangrovegebied. Ook hiken we omhoog naar de top van het eiland, waar we een prachtig uitzicht hebben over de ankerbaai. Tot slot schildert Tess nog een bootnaambordje op de cruisers sip & paint middag en hangt onze bootnaam nu ook aan de befaamde boatwall van de Paradise Beachclub.

Daarna komt ons Grenada avontuur dan toch echt ten einde. Er liggen nog meer Caribische eilanden op ons te wachten en de tijd die we hebben om deze te bezoeken is gelimiteerd. We moeten door. Van alle Caribische eilanden die we in dit rondje zullen bezoeken, stond voor ons een bezoek aan Grenada bovenaan. Nu gaan we door naar de volgende eilanden en zullen zien wat voor mooie ervaringen en avonturen deze andere eilanden ons te bieden hebben.

Vind je het leuk om meer te lezen en foto´s en filmpjes te zien van de eilanden die we bezoeken en wat we de afgelopen maanden allemaal in de Carieb hebben beleefd. Volg ons dan ook op polarsteps.